ارزیابی ارتعاش دست- بازو در اثر قطع و بینه‌بری درختان راش با اره موتوری

اره‌ موتوری متداول­ترین ابزار قطع و تبدیل در جنگل­های شمال کشور محسوب می­شود که یکی از مهم‌ترین عیوب آن، ارتعاش دائمی در حین کار است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتعاش دست-بازو در عملیات قطع و بینه­بری درختان راش در جنگل خیرود نوشهر در استان مازندران است. سه درخت و سه بینه از گونۀ راش انتخاب و با استفاده از دستگاه ارتعاش­سنج Bruel & Kjear 2237، همزمان اندازه‌گیری ارتعاش دست- بازو در دستۀ عقب و دستۀ جلوی اره موتوری در­ سه جهت x، y و z انجام گرفت. از شاخص­های شدت ارتعاش معادل اره ‌موتوری (aeq)، مقدار کلی ارتعاش اره‌ موتوری (ahv)، ضریب قابلیت انتقال ارتعاش (Tr) و دورۀ مواجهۀ روزانه ((8)A) برای ارزیابی ارتعاش اره موتوری استفاده شد. در مرحلۀ قطع، مقدار aeq در محور x به‌طور معنی­داری بیشتر از دو محور دیگر در دسته­های جلو و عقب به‌دست آمد (010/0 = P) و در بینه­بری، مقدار aeq در محور x به‌طور معنی­داری بیشتر از محور z به‌دست آمد (008/0 = P). مقدار ahv هنگام قطع درختان (017/0 = P) و بینه‌بری (013/0 = P) در دستۀ عقب به‌طور معنی­داری بیشتر از دستۀ جلو به‌دست آمد. ضریب Tr در دستۀ عقب اره موتوری در هنگام قطع (78/2) به‌طور معنی­داری بیشتر از همین دسته در حالت بینه‌بری (57/2) است (011/0 = P). نتایج نشان داد که شدت ارتعاش در دستۀ عقب بیشتر از دستۀ جلو است که بیانگر لزوم اقدامات سریع از نظر بهبود ارگونومیک دستۀ عقب است.